Het verhaal van de Peerse beiaard begint op 30 december 1988 met de oprichting van het Beiaardcomité ten huize van Hubert Hendrix. Ook Jaak Buntinx, Erik Vandevoort en Jan Wellens zijn als stichtende leden van deze feitelijke vereniging aanwezig op de vergadering. De doelstelling is om, in samenwerking met het Stadsbestuur en de parochie, een beiaard in de toren van de Sint-Trudokerk te installeren.
Het opnieuw verlenen van de titel 'Stad' aan Peer op 19 juli 1985 brengt volgens de initiatiefnemers van het Beiaardcomité verplichtingen met zich mee: op basis van de spreekwoorden 'noblesse oblige' en 'kunst adelt' beantwoordt de installatie van een beiaard aan deze verplichtingen. Een uitgebreide kosten-batenanalyse, geïnspireerd door het boek 'Economische analyse van het verschijnsel Beiaard' van de hand van Luc Rombouts, wordt besloten als volgt: 'meer dan andere cultuurgoederen is de beiaard een collectief goed en een uiterst belangrijk element in de opbouw van een ecologisch verantwoord akoestisch milieu in het kader van de stadsherwaardering'.
Reeds op 7 januari 1989 wordt een bezoek aan de kerktoren georganiseerd om de mogelijke locatie van de beiaard te onderzoeken. Aan dit bezoek nemen de leden van het Beiaardcomité en afgevaardigden van de firma Clock-o-Matic uit Herent deel. Een bezoek aan de kerktoren met klokkengieters van de Koninklijke Klokkengieterij Petit & Fritsen uit Aarle-Rixtel (Nederland) vindt plaats op 21 januari 1989. Begin maart 1989 wordt beiaardier Noël Reynders uit Sint-Truiden als adviseur aangesteld en komen de eerste informatieve prijsoffertes van Clock-o-Matic en Petit & Fritsen tot stand. In mei wordt eveneens een prijsofferte bij klokkengieterij Eijsbouts uit Asten (Nederland) aangevraagd.
De vzw 'De Beiaard' wordt gesticht op 14 november 1989, met als voorzitter Jaak Buntinx, als ondervoorzitter Erik Vandevoort, als secretaris en afgevaardigd beheerder Hubert Hendrikx en als penningmeester Carl Deelkens. Het logo van de vereniging is van de hand van Bernard Keunen uit Hechtel-Eksel. Aangezien de vzw zelf 3 miljoen frank / 75.000 euro (dit is de helft van het voorziene budget van 6 miljoen frank / 150.000 euro, de andere helft wordt betoelaagd door het Stadsbestuur van Peer) bijeen dient te brengen, worden talrijke evenementen georganiseerd, huisbezoeken afgelegd en brieven naar bedrijven in en om Peer verstuurd om sponsorgelden te verkrijgen. De giften stromen gestaag toe en in november 1991 is het benodigde geld voor de installatie van de beiaard ingezameld. De streefdatum om de vieroctaafse beiaard in Mi (een zogenaamde 'halfzware beiaard') met 51 klokken in te huldigen wordt geprikt op de Torenfeesten van 10 mei 1992, het jaar van 'Peer 625 jaar Stad'.
Op 15 oktober 1990 komt een overeenkomst tot stand tussen het Stadsbestuur van Peer, de Stichting Monumenten- en Landschapszorg te Brussel en de vzw 'De Beiaard'/het Beiaardcomité. De Stichting zal als bouwheer van het project een beiaard installeren in de toren van de Peerse Sint-Trudokerk op basis van het bestek door ontwerper Noël Reynders.
De Mariaklok uit 1641
Studies en adviezen wijzen uit dat van de reeds aanwezige drie luidklokken er een niet geschikt is om opgenomen te worden in de beiaard: de 1500 kg wegende Mariaklok, die in 1641 werd gegoten en het risico zou lopen om te barsten. Bovendien blijkt het onmogelijk om de onzuivere toonklank van deze historisch belangrijke klok nog te corrigeren. Deze klok zou tijdelijk uit de toren verwijderd worden en jarenlang een voorlopige plaats in het kerkschip krijgen.
